De wereld is stil
De kamers zijn wit
En op mijn hand valt het licht van de maan

Ik voel de pijn
Een ziekte breekt mij
Een koude hand streelt mijn broze bestaan

Veilig in Uw armen
Gedragen in dit dal
Mijn toekomst is de hemel
Waar mijn Meester wachten zal

U bent dichtbij
Juist in de pijn
In mijn angst bent U nooit weggegaan

U geeft mij hoop
U bent mijn Licht
U heeft Zelf al het lijden doorstaan

De dood is niet het einde
De dood is een gordijn
Daarachter straalt het leven
Waar we altijd samen zijn